Przemoc rówieśnicza to nie „dziecięce żarty” — to realne zagrożenie
Przemoc między dziećmi i młodzieżą to zjawisko, które może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia psychicznego i fizycznego młodych osób. Każdy z nas — rodzic, nauczyciel, rówieśnik — może pomóc w jej zatrzymaniu.
Wyróżniamy kilka form przemocy, które mogą występować zarówno w szkole, jak i poza nią:
- Przemoc fizyczna – bicie, popychanie, niszczenie rzeczy osobistych.
- Przemoc słowna – wyzwiska, ośmieszanie, groźby, poniżanie.
- Przemoc psychiczna (emocjonalna) – izolowanie z grupy, rozpuszczanie plotek, manipulowanie emocjami.
- Cyberprzemoc – nękanie za pomocą Internetu lub telefonu: publikowanie obraźliwych treści, podszywanie się pod kogoś, wysyłanie kompromitujących zdjęć.
Każda z tych form przemocy rani i może prowadzić do długotrwałych problemów emocjonalnych.
Jak przeciwdziałać przemocy?
- Reaguj natychmiast — nie ignoruj sygnałów, że ktoś może być krzywdzony.
- Rozmawiaj z dzieckiem — zachęcaj do dzielenia się problemami i emocjami.
- Współpracuj ze szkołą — pedagodzy, psycholodzy i wychowawcy są przeszkoleni, by reagować na przemoc.
- Nie bądź biernym świadkiem — każde zgłoszenie może zapobiec tragedii.
Gdzie szukać pomocy?
Dzieci i młodzież, które doświadczają przemocy, mogą szukać wsparcia:
- w szkole – u wychowawcy, pedagoga lub psychologa szkolnego,
- w najbliższej jednostce Policji – osobiście lub telefonicznie pod numerem 112,
- dzwoniąc na Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111,
- korzystając z bezpłatnej, anonimowej pomocy online na stronie www.116111.pl
Pamiętajmy:
Przemoc rówieśnicza to nie „dziecięce żarty” — to realne zagrożenie. Wczesna reakcja i wsparcie dorosłych mogą uratować zdrowie i poczucie bezpieczeństwa młodego człowieka.
bsz